donderdag 7 januari 2016

Lucky

Als je geen vrienden bent met mij op FB dan heb je waarschijnlijk onze nieuwe kitten aanwinsten gemist. Hier voor moeten we even terug in de tijd.

Aleysha heeft 2 katten en Shirley 1 en Kevin heeft een kat. Dus op een gegeven moment hadden we 4 kitten in huis. Shirley kon haar kat niet hebben in het huis waar ze woonde vandaar dat die ook bij mij was.

Vorig jaar verhuisde Shirley en nam haar kas dus weer mee. Nog 3 over dus.

Aleysha verhuisde in September en nam haar katten mee. Nog 1 over dus, genaamd Happy

Happy was best Happy met de verhuizing naar Cooperstown. Het was tenslotte zijn huis voor 5 jaar.

Happy is ook echt Kevins kat en zit het liefst en alleen bij Kevin op schoot. Ik ben alleen goed als Kevin er niet is.

Toen had een collegaatje kittens en 1 kon ze niet kwijt. 3 maanden oud en ohhh zo lief etc. Lang verhaal kort wij hadden er een kat bij. Mijn kat dan wel te verstaan. Ja echt. Genaamd buddy.

Buddy is inmiddels een lieve 9 maanden oude kat en speels.



Een paar weken geleden kom ik thuis op maandag en ik hoor een kat mauwen. Happy lag te slapen zoals hij altijd doet en buddy keek mij zo aan van, hoorde jij dat ook?
Ik ga buiten kijken maar vind niks.

2 dagen later hoor ik het weer en s'avonds vertel ik tegen Kevin dat ik een kat onder het huis horde. Hij kijkt mij aan zo van, ja vast. Ik blijf vol houden en hij zegt dat het waarschijnlijk de kat van de buren is. Die struint hier inderdaad wel een rond het huis maar ik heb hem nog nooit onder het huis horen mauwen.
Donderdag hoor ik het weer en ik ga kijken en ook onder het huis en roepen maar niks..Ik begin bijna aan mezelf te twijfelen. Zaterdag overkomt Kevin hetzelfde. Ook hij denkt eerst onze katten te horen maar Happy ligt happy te slapen en buddy zit vol enthousiasme naar het verwarmings rooster in de vloer te kijken. Ook Kevin gaat eens kijken maar moet naar zijn werk en hij ziet niks.

Zondag zitten we diner te eten en ineens zie ik een kat in het raam. Kevin er zit een kat in het raam roep ik uit. Kevin kijkt en de kat is weg.. Maar hij gaat toch buiten daar kijken en bij de achterdeur zit inderdaad een kat. kevin probeert hem heel voorzichtig te aaien want weet je veel of dat beest aggressief is. Hondsdolheid komt hier namelijk nog regelmatig voor.

Het beestje geeft hem gekijkt kopjes en Kevin aait hem over zijn/haar rug. Oh my God hoor ik hem zeggen. This kat is starving. Hij brengt hem binnen op de achter porch. Dat is zeg maar een ingesloten porch. Het beest is inderdaad vel over been. Het enigste wat je voelt in botten zo mager.

We geven het eten en het eet alsof er geen morgen is. Uitgehongerd duidelijk. We kunnen niet ontdekken of het een mannetje of vrouwtje is. Ook  willen we hem niet binnen bij de andere katten hebben want je weet niet wat voor ziektes het beestje kan hebben. En mijn  buddy is nog niet geholpen en zwanger worden is vast het laatste wat deze kat nodig heeft.

Nou zul je denken dat je makkelijk kan zien of het een mannetje of vrouwtje is maar het was zo mager en alles ingevallen dat het werkelijk niet te zien was.

We bellen de ASPCA het asiel zeg maar, maar ja het is zondag avond en een antwoord apparaat. De animal control, ja voor een kat komen ze niet, wel voor een hond. We bellen alles en iedereen die wij denken die ons kan helpen maar het blijkt vrij lasting op zondag avond. Ook het nood nummer van de dieren arts krijgen we nul op het rekest. Nee das alleen voor nood gevallen. Nou beetje nood geval vind ik het wel maar goed. We geven de kat een deken, eten, water, kattebak etc en het moet toch echt op de porch blijven.

Maandag morgen bel ik de dieren arts in Cooperstown. Ik vertel mijn verhaal en vraag om die dag langs te komen. Nou nee volgende week dinsdag, komt dat uit. NEE natuurlijk niet, ik wil echt vandaag met dat beestje komen. Tja ja moeilijk, moeilijk....Laat maar ik bel wel een andere dierenarts.

Ik bel de dierenarts in Oneonta waar we toen altijd heen gingen en ik kan bij hen wel dezelfde dag terecht. Dus ik met kat in een carrier naar Oneonta.

Daar wordt er bloed afgenomen om te testen voor  Hondsdolheid en leukemia. Gelukkig test ie negatief. Ook komen we er achter dat het een HIJ is en dat hij ook geholpen is. Hij is ongeveer 5 jaar oud. De dierenarts is onder de indruk hoe mager het beestje is. Hij onderzoekt hem en hij blijkt helemaal gezond te zijn. Behalve dan uitgehongerd.

Een wonder want we hadden al een paar koude nachten gehad en er lopen ook de laatste weken weer een zootje cayotes om ons huis. Die houden vast wel van een kat. Om nog maar te zwijgen van de bobcat die in onder tuin leeft. Een soort lynx achtige cat.

Omdat we niet weten waar deze kat vandaan komt en dus ook geen idee hebben of hij inentingen heeft gehad is de dierenarts verplicht om hem rabies te geven. (voor hondsdolheid) dat is namelijk in New York verplicht. De kat weegt maar 7 amerikaanse pounds. En moet dus een kitten rabies enting krijgen. De enting voor volwassen kitten is namelijk voor 9 pound en up, en daar zitten we dus veel te veel onder.

Nu hebben we ook de optie om de kat af te staan. Maar ja inmiddels waren we het er al over eens dat we dat niet gingen doen. Ik vertel de dieren arts hem te enten voor wat nodig is en wij nemen de verantwoordelijkheid ervoor (lees we betalen de rekening) en houden de kat.

Na dus de dik 140 dollar te hebben afgerekend mogen we naar huis. Met onworming medicatie en ook blikjes extra calorieren voer. Die blikjes kreeg ik dan nog wel gratis ook..

Nou dus naar huis en dan mag de kat dus lekker warm naar binnen. Het is zo een lief beest. Hij wil per ce bij je op schoot zitten, of bij je liggen. Niet van je af te slaan. Happy snuffelde even toen we hem los lieten maar die verloor al vrij snel zijn intresse. Happy dacht waarschijnlijk, oh niet weer een monster in huis die met mij spelen wil. Happy is namelijk 11 jaar en aardslui.

Buddy vind het wel reuze leuk. Een speel kameraatje. Na wat rijp beraad werd met algemene stemmen op de naam lucky gestemd. En zo hebben we nu dus weer 3 kitten.

Lucky moet zeker een huis kat zijn geweest, Hij was getraint op de kitten bak en aan niet bang voor mensen. We vermoedden dat hij gewoon ergens hier aan de weg uit een auto is gezet.

Inmiddels hebben we lucky nu dus 2,5 week en hij weegt nu 10 pound. Hij vreet ook tegen de klippen op. Maar het is een grote kat en nog steeds brood mager. Maar langzaam begint er vlees te komen op zijn lijf.

Hij is ook vrij moeilijk op de foto te krijgen want hij wil alsmaar bij je zijn. Zie hier een paar foto's





2 opmerkingen:

  1. Wat ben ik blij weer je verhalen te lezen. Ik zal voor je duimen voor je volgende operatie en natuurlijk hoop ik dat alles dan weer goed met je gaat.
    De katten verhalen zijn leuk, 3 katten in huis, wat een weelde. Wij konden nooit dieren in huis hebben, met 2 kinderen die allergisch waren. Nu de kinderen uit huis zijn, willen we met onze leeftijd toch geen dieren meer hebben, want je weet nooit waar ze terecht komen als we er niet meer zijn.
    Ben nu zelf 4 jaar kankervrij (knock on wood) en hoop dat alles bij jou ook goed afloopt.
    Groetjes uit Ottawa, Wim en ida

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw! Ik had even ineens heel wat bij te lezen sinds je laatste blog.
    Fijn dat je er weer bent, want ik heb ze wel gemist.

    En ook heel fijn om te lezen dat jullie het katertje hebben gehouden. Dat gaat vast helemaal goed met hem komen!

    BeantwoordenVerwijderen