8 jaar vandaag

Vandaag is het 8 jaar geleden dat ik arriveerde in de USA. Jeetje wat gaat de tijd snel he. 8 jaar alweer.

En wat we al niet meegemaakt hebben in 8 jaar. Bijna met geen pen te beschrijven.

Veel gezien veel gedaan, verschikkelijk veel verschillende mensen gezien en mee in aanraking geweest.

Ook prive veel verandert uiteraard. Oooit dacht ik dat mijn huwelijk for ever was, maar ook dat bleek niet zo te zijn.

En nu na 8 jaar..?  Spijt? Nee hell No. Spijt heb ik eigenlijk nooit een dag gehad.  Ja er zijn dagen geweest dat ik wilde dat ik aan de andere kant van de ocean was, zeker. Moeilijkste dagen waren wel na het overlijden van Ome Wieb en ik niet in staat was om op het vliegtuig te stappen.

Ook in de periode van uit elkaar gaan heb ik menig keer gewenst dat ik effe met Wiebe en/of Petra op de bank kon zitten en mijn grief kon uiten. Of met Anita waar ik altijd een innige band mee heb gehad. Gewoon op de bank zitten en kunnen praten iemand die je 100% vertrouwd en waar je precise tegen kan zeggen wat je voelt of wilt..Ja aniet ik weet het ik moet je bellen ga ik deze week doen, Promis....

Deze mensen zijn wel de mensen die ik het meest mis.

Ik ben nooit iemand geweest die veel naar mijn zoontjes graf ging. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik er niks vond dan verdriet. Maar soms overvalt mij het gevoel dat ik daar effe heen zou willen. Ook al weet ik dat ik er niks vind.

Natuurlijk zijn er ook geweldige dingen gebeurd. Shirley getrouwd Josh. En heeft haar bachelor degree gehaald en gelijk een mooie baan. Heerlijke meid! Aleysha die hier uitgegroeit is tot een echte amerikaanse student en een meid waar je trots op kan zijn.

En natuurlijk ikzelf getrouwd met een wereld vent. Lieve schoonouders die niet alleen mij met open armen hebben ontvangen maar ook zich gestort hebben in de rol van opa en oma.

Ik kan mij op dit moment geen fijner leven voor stellen.

Halloween

Binnenkort is het Halloween. Nou en dat willen we weten uiteraard. De winkels liggen al weken vol en dan bedoel ik VOL met halloween snoepgoed.

Uiteraard horen daar ook haloween versieringen bij.

Onze voor tuin is weer verandert in een soort  cripy grave yard.

Dit zijn wat foto's die ik in de wal mart genomen heb.

Zo ziet zo'n beetje elke winkel er uit. Van supermarkt tot dollarstore. Welke winkel je ook in loopt. Candy candy candy.

Zoals je ziet heeft Shirley ook leuke vrienden.

Dan was ik ook nog jarig inmiddles al 2 weken geleden. Leuk weekend gehad. Verwent en meegenomen uit eten door de dames.

Dan is de zomer helaas vertrokken naar andere oorden en de herfst is inmiddels in volle gang. Ik kan emorm genieten van de kleuren hier. Up state New York is absoluut op zijn mooist in de herfst.

Als je dit ziet dan kan je toch alleen maar genieten als je milen en milen op de interstate rijdt en dit ziet. Het betekend ook dat de temperatuur lekker zakt. Vorige week nog een paar dagen een opleving gehad maar denk dat het nu definitief over is met de 20+ graden.

De pellet stove brand inmiddles volop.

Zondag was er even spraken van sneeuw...brrr Sommige mensen zag ik dat ze inderdaad sneeuw gezien hadden maar ik heb geen vlokje gezien. En we hebben echt de hele dag gewacht en naar buiten gekeken.

De eerste sneeuw is ook wel weer apart. Maar we moeten nog even wachten denk ik. Tot grote vreugde van Kevin die een ronduit hekel aan sneeuw en kou heft.

Dan is er een complete massa history los gebarsten hier. Genaamd Ebola.

Ik ben aan het werk en er komt een auto. Ik heb een headset op en de auto besteld via de praatpaal buiten in de drive lane. De mevrouw parkeerd zo ver als ze kan van de paal vandaan. Ik kan haar zien op de camera. Zover dat ze moet uitstappen omdat ik onder geen mogelijkheid kan verstaan wat ze wil bestellen.

Ook bij het eerste raam waar men betalen moet parkeerd ze zo verweg dat ze moet uitstappem. Dan komt ze bij het uitgifte raam waar ik haar bestelling heb. Ze parkeerd zo ongeveer bij de buren en mijn armen zijn maar zo lang. Weer moet ze uitstappen. Ze verontschudigd zich. Ze wil afstand houden wegens de Ebola.

Je begrijpt dat wij al onze  spieren nodig hebben om het gezicht in de juiste plooi te houden. Wat denkt zo'n mens nou? Dar Ebola zich verspreid van mijn headset door een buis naar de praatpaal of zo.

En als je zo bang bent voor Ebola waarom eet je dan van McDonald's. Hoe denk je dat wij die hamburger in elkaar zetten. Met gasmaskers op of zo? In de keuken werken echte mensen die boven een dresstafel die hamburger samenstellen.

Dit is echt zoals wij dat noemen " a special kind of stupid"

Gisteren moest ik naar de doctor. Niks bijzonders. Ik moest een nieuwe vragen lijst beantwoorden. Of ik de afgelopen weken in contact was geweest met iemand die buiten de US had gereisd en of ik in contact was geweest met iemand die verdact wordt van het hebben van Ebola.

Ja hallo wat een stomme vragen. Ik kom elke dag in contact met honderde mensen. Hoe moet ik nu weten of iemand van hen net uit weet ik waar vandaan komt?

Men kan zo lekker doorslaan als het ziektes betreft. Ok Ebola is een ernstige ziekte, maar kom op zeg..

Komt Kevin gister thuis onverwachts van zijn werk met 102 graden koorts..Oeps maar goed dat ik net terug was van de doctor... Uiteraard heb ie gewoon een griepje en meneer eigenwijs ging vanmorgen weer werken. Maar om 10 uur stond ie al weer voor de deur. Precies zoals ik voorspeld had. Men had hem op het werk naar huis gestuurd want hij zag er uit als een geest. Hij kon zo de tuin in met de haloween versiering.