Ja dat is dus effe Lang geleden. Mijn laatste blog was April. Het is nu October.
In Vogel vlucht de zomer.
In mei werd het mooi weer en ik kreeg chemo ronde 5 van de 3de set. Tja, geen haar geen energie. Ook mijn andere organen hebben er genoeg van en de chemo wordt voortijdig gestopt.
De rest van de zomer genieten we van de zomer. Met ups en downs komt langzaam een beetje energie
terug. We beginnen wat projecten zoals achter porch schilderen.
Aleysha woonde ook weer thuis gedurende de zomer. Wat Dan toch weer erg gezellig was. In Augustus verhuisde ze naar Albany waar ze nu studeerd op de university of Albany.
Als aleysha vertrokken is en met haar ook haar 2 katten Dan wordt het tijd om afscheid te nemen van ons " mooie" gevlekte groene vloerbedekking. Dat effe nieuwe vloerbedekking leggen was uiteraard niet so simpel. Delen van de vloer moesten vervangen worden. En vloerbedekking werd laminate. Het resultaat is eigenlijk heel mooi ge worden. Zeker voor ons amateurs.
Helaas lukt foto nog effe niet omdat ik nu via mijn iPad schrijf en het lukt my niet om ze toe te voegen. Mijn computer is al een tijdje in computer heaven.
Dan in September is het weer tijd voor de 3 maandelijkse scan. In juni was alles ok en dat geeft de burger moed uiteraard.
Helaas deze keer zijn er op de scan wederom " verdachte" plekjes te zien. En het circus begint weer. Biopsy wachten, uitslag is niet goed, weer wachten op overleg tussen verschilkende artsen. En dan rolt er weer een behandelplan uit.
Ik krijg nu een combinatie tussen chemotherapy and immunotherapy. De chemo heeft een langere dosis en is een andere dan de cisplatin. En das maar goed ook want die cisplatin was echt niet te doen.
Nou dit alles heeft er in gehakt kan ik je vertellen. Dan denk je alles achter de rug te hebben en langzaam weer op kracht te komen en boem..
Daar wordt je dan wel even moedeloos van.
Na 2 weken met De ziel onder de arm gelopen te hebben, komt langzaam het besef weer dat het niks helpt. Maakt het nog niet makkelijker maar je kan er niks aan veranderen. Je hebt geen keus dan de broken weer op te pakken.
Dus weer bij af zeg maar. Fridag was de eerste behandel dag. Veel tijd om om bij de pakken neer te zitten is er dan ook nog eens niet.
Weekend dus als een vaatdoek op de bank ge hangen. Zondag toch gelukt om met Shirley, Chris en zijn ouders uit eten te gaan.
Langzaam voel ik de bijwerkingen op komen. Mijn spieren zijn zo stijf dat alles pijn doet. Over mijn hele lijf branden mijn spieren. Sinds vanmorgen zien mijn lippen er nu uit of ik mega super koorts lippen heb en 1 oog is dik. Nog effe een ik hier me niet te verkleden voor Halloween. Ik zie er werkelijk niet uit.
Ik kon dan ook bijna niet uit bed komen vandaag. Maar zo rond 9 uur lukte dat toch. En Dan zit je daar alleen thuis. Hoe kom Dan de dag door. Ik had namelijk besloten niet naar mijn werk te gaan. Na een warme douche Ben ik lekker naar mijn werk gegaan. Ik doe op dit moment een soort crisis management. Ik ga naar stores die problemen hebben om te trainen en problemen op te lossen.
Ik heb ook nog mijn eigen store maar ik heb daar 3 managers in opleiding die de boel draaide houden.
Vandaag alleen in mijn eigen store wat dingetjes gedaan.
Mijn haar is inmiddels 3 cm Lang en ik hoop zo dat het blijft. Ik heb dus echt geen zin in weer kaal te zijn. Met de winter voor de deur. So far so good..
Tja dat was het even in een vogelvlucht.
