Inmiddels heb ik 3 chemo behandelingen achter de rug. Deze week was het tijd voor een nieuwe scan. Ik probeerde mij er niks bij voor te stellen en al helemaal geen hoop volle verwachtingen te hebben. Dan valt het altijd tegen.
En toch, toch valt het dan toch nog weer tegen. Gatverdarrie. De tumors zijn wel gekrompen. Goed nieuws maar helaas niet voldoende. Ja daar gaan we weer.
Dus het nieuwe plan de campanje is een andere chemo medicatie. (lees meer aggresiever)
Dan 5 behandelingen. Tja die zat he.
Met het feit dat er minimal 3 weken tussen en in werkelijkheid het tot nog toe telkens 4 weken tussen zat, betekend dat nog 5 maanden.
Nou je begrijpt dat ik er zwaar de pest van in heb. Je mag gerust weten dat ik effe een flink potje gejankt hebt. Van hopeloosheid, boosheid, frustratie. Noem het maar op!
Nou zat het mij deze week zo wie zo niet mee. Maandag was ik vrij. Dus wat boodschappen doen. De wegen waren vrij schoon, maar hier en daar waaide er sneeuw over de wegen heen. En die sneeuw kan dan ineens ergens liggen waar je het niet verwacht. Met name in open ruimtes.
Ik heb een koffer bak vol boodschappen en ik ben op weg naar het ziekenhuis Faxton voor blood work. Ik ben er bijna en ik ga van 1 highway over naar de andere met zo'n leuke 360 afrit. Ineens ligt er sneeuw op deze afrit. Ik reed maar 25 mile per uur maar de auto voor mij moest zonodig remmen. Dus moest ik ook remmen. Tja remmen en dan spek glad van de sneeuw en dan schuif je lekker weg.
En dan raak je de vangrail. Ik stap uit en kijk naar de schade. Ach dat valt nog mee denk ik.
Ik stap weer in en start mijn auto. Ik wil mijn stuur recht draaien..oh okkk mijn stuur draait vrolijk maar mijn wielen doen dus niks.
Tja dan worddus 911 bellen want ik sta dus ook nog op een leuke plek, midden in die afrit en iedereen is verrast door de sneeuw. 2 minute na mij doet een andere auto precise hetzelfde en 5 minute later nog 1. En nog een geluk dat ze niet boven op mij vlogen.
Als de politie binnen no time arriveerd sluit men de afrit. De politie neemt mijn gegevens op en die van de andere auto's Wat een chaos. Terwijl men de afrit had afgesloten door middle van een politie auto rijd er toch een eigenwijs om die politie auto heen om de afrit te nemen. haha ja zo maar.. Die haddden ze dus gelijk te pakken.
Mij voor af of iets met de stuur as is gebroken. Ik heb geen idee wat precies. Maar een geluk is dat mijn auto niet total loss is. Maar dan ook maar net niet.
Tja dus dan wordt mijn auto weggesleept. Inmiddels heb ik Kevin gebelt om mij op te halen. kofferbak vol boodschappen weet je nog.
Ik rijd nu dus een huur auto tot mijn auto weer klaar is.
De winter wil ook nog niet vertrekken. Maandag hadden we een flinke snow/ice storm. De wegen waren werkelijk onbegaan baar. Ik ging na mijn werk naar Shirley's huis en dat koste me al moeite zat. En die kou. Klere zeg..Het houd niet op. Vandaag eindelijk een dagje boven het vriespunt. Je wil gewoon met je ramen open rijden. Na maanden van kou en dan bedoel ik ook KOU. Alle recors zijn geloof ik wel gebroken. Zowel kou als sneeuw. Er ligt meer dan een meter sneeuw en zaterdag kwam er weer een paar cm bij.
Onze drive way
Onze straat
onze stoep
Tja een ijspegeltje aan ons huis
Zaterdag ging ik naar mijn werk en dat was geen slim idee. Ik was al niet lekker en eigenwijs toch gaan want het is zaterdag en ik had een zwak team staan en dus ging ik. Op een gegeven moment werd ik effe zo duizelijk dat ik tegen de vlakte ging. Lage bloeddruk. Mijn verzet om geen medicatie te slikken hiervoor gaat waarschijnlijk lang meer stand houden helaas.
Gelukkig was Shirley dicht bij en die haalde mij dus op het werk op. Kevin haalde mij bij Shirley op.
Zondag dus maar een rustige pyama dag gehouden.
Dan denk je dat ik mijn auto wat ongelukkig "parkeerde" maar kan erger. Wat dacht je hier van.
