Je blijft lachen

Mensen kunnen soliciteren via internet. Hartstikke handig toch..?

Op die webside moeten ze dan hun gegevens invullen en ook een assessment doen.

Dat is Eigenlijk een beetje om de sollicitanten een beetje dummy proof te laten zijn. Zodat je de dummies niet eens hoeft uit te nodigen.

Nou vanmorgen kreeg ik dus een sollicitatie door gestuurt van mijn DM. Met het verzoek om deze person toch zo snel mogenlijk uit te nodigen. In die webside is ook een assessment ingebouwd. Eigenlijk bedoelt om dummies er uit te halen voor je je tijd verspilt aan met ze te praten.

Ik print hem uit en LEES.. Nou lach effe mee

Je kunt in die assestment scoren tussen de 1 en 5. 1 minste en 5 beste.

Deze person scoorde 2..Nou dat schiet op he..? Ik kreeg het al warm.

In die assessment heeft men verschillende onderdelen.
Agreeableness--Not tolerant of others and may have difficulty getting along with other people.

Nou kijk aan daar heb je wat aan, iemand die niet met mensen kan omgaan. Dat is echt iets voor een convenient store/subway.

Attention to detail--prefers not to have a plan on how to do things and may be disorganized.
Een choatische person. Geweldig

Energetic--trends to be reservedand is hesitant about trying new things
Nou ben ik effe blij dat er bij ons nooit iets nieuws te beleven valt. NOT

Strives to achieve--places low importance on achievement
Probeer dat maar eens te motiveren om te iets te verkopen.

Socially adept--Has difficulty changing behavior to fit new situations and new norms.
Zoals ik al zei, bij ons veranderd nooit wat gelukkig..

Trustworthy--May be more concerned with getting the desired result than doing things the right way. Does not place hight importance on trust and sincerity
Kijk aan een potentiele dief.

Met andere woorden, dit beschrijft zo'n beetje de gehele crew van de nieuwe store. Dus deze person zou uitermate tussen die zootje ongeregeld passen. Iemand die je niks kan leren, zich niet aan regels houd en nog niet te vertrouwen is. Daar heb ik er al 7 van. NEE dank je..

winter is back

Afgelopen weekend was het zo lekker weer. Zo lekker zelfs dat ik lekker buiten heb gezeten. Kevin had lekker de swing uit de shcuur gehaald en die bij de pond gezet.

Kevin heeft in het weekend weinig zit vlees maar ik des te meer. Ik ben meestal zo moe in the weekende dat er weinign uit mijn handen komt en de Ipad mijn beste vriend is.

Heerlijk buiten zitten bij het water en van mijn vriendjes genieten. De bevers heb ik nog niet gezien en snappie de snapper turtle ook niet. Maar de ganzen zijn er wel en ik zag ook de muskus ratten actief. Nou zou je denken, ratten. yeik, maar in de die musket ratten zijn onschuldige beestjes die hun nest bouwen ergen bij/in het water en banger zijn voor mij dan ik voor hen. En ze zijn echt leuk om naar te kijken. Ze slepen vanalles van de wal het water in en slepen het overall heen, net als bevers.

Ook meneer de zwarte beer is nog in geen velden of wegen te bekennen. Die slaapt nog denk ik.

Zo heerlijk om hier te zitten en naar al die beesten te kijken.                                               

Vannacht om 2 uur werk ik wakker van de sneeuw schuiver. Later rond 5 uur was ik er van overtuigd  dst ik het gedroomd had. Tot ik de buitendeur open. Gatsie sneeuw..een miezerig laagje wat snel weg was maar toch. het was ook ineens erg koud.

Ik was ook helemaal niet van plan om om 5 uur op te staan maar de alarm central belde me uit bed. De store was niet open. Uh welke vroeg ik nu wel en deze keer was het dus de nieuwe. Potsie dikkie.

Dus uit bed en op weg. Bij de store aangekomen was ze inmiddels wel gearriveerd en aan het werk en de store was open. En bedankt he..Zootje ongeregeld!

Ze heeft wel 16 x sorry gezegd, en dat hopen we dan maar. Nog zo'n akkefietje en ze gaat geheit op mijn JTB lijstje.

Gister avond had ik enorm last van mijn benen. Mijn spieren down enorm pijn en ik was natuurlijk weer te lang op mijn werk door een inventory. Dus dacht ik om 2 uur een spier verslapper te nemen. Dat werkte op zich wel alleen was die om 5 uur nog niet uitgewerkt en dan heb ik heb gevoel drunken te lopen. Normaal neem ik ze s'morgen nooit want ik ben bang te vallen en iets te breken. Dat kan ik niet gebruiken dat snap je.

Nou bij mijn werk aangekomen toch een gestruikeld over een opstapje en mijn knie vind dat niet erg leuk. Dus een zere knie, kan er ook nog wel bij.

Na mijn werk moest ik bloed prikken in Cooperstown in geweldige ziekenhuis wat Cooperstown rijk is. Ik heb van mijn leven nog nooit zo'n ongeregeld zootje gezien in een ziekenhuis. Maar ze kon me vinden in de computer en na voor de 1000ste keer uitgelegd te hebben dat de doctor waar het voor is in een ander ziekenhuis werkt, kon ik geprikt worden. Nou ja verpleegster 1 kon dat dus niet. 3 verpleeger{sters} moesten er aan te pas komen en normal ben ik echt niet moeilijk te prikken. Ik grapje nog dat de aderen waarschijnlijk leeg zijn. Dat kon ze duidelijk niet waarderen.

Thuis gekomen open ik Facebook en zie ene link die mijn fijne echtgenoot mij toestuurlijk. Ooit was ik fan van Wendies Chili, tot ik wist hoe men het klaar maakte. Toen was ik direct genezen. Maar na het lezen van dit artikel krijg je helemaal braak neigingen. Daar heb je geen chemo voor nodig.

Je moet zelf maar lezen maar wel met een lege maag. Want je verleist geheit je warme maaltijd.

http://www.daily-vines.com/home/wendy-s-worker-admit-he-poops-in-chilis-for-over-2-years-straight/

Zijn gangetje, nou ja zoiets dan

Het is weer de hoogste tijd voor een up date want ik heb de blog weer schaamteloos verwaarloost de laatste weken.

Maandag 2 weken geleden was ik aan het werk in mijn store. Rond 9 uur krijg ik een belletje van mijn baas. Hij wil weten waar mijn assistant manager is. Nou die heb ik deze week uitgeleend weet je nog? Oh ja.. hoezo, vraag ik,  heb je ergens mensen nodig, ik heb personeel zat hoor vertel ik hem. Nou nee I need you..Oh oke.. Nou hij gaat effe bellen met de store waar ik mijn rechter hand aan uitgeleend heb.

Half uur later belt ie terug. of ik naar store W kan komen.. Oh O dat klinkt niet goed en oh zo bekend. Dit is mij namelijk wel eens eerder overkomen. Ik ben een soort problem oplos manager in dit bedrijf. Een store in de shit, bel Antonia.

Dus ik ga er heen en ja in die store is het bal. Zijn woorden toen  ik binnen kwam, welcome to your new home.. Manager ontslagen op staande voet. Wat mij dan toch verbaasd want die manager heb ik ooit 9 jaar geleden aangenomen en getraint en  tot op heden was hij een goede manager. Althans dat dachten we.

Betekend dus dat ik nu 2 stores run. Gelukkig is mijn rechter hand een grote hulp en die runt mijn oude store voor de most part. Er wordt hard aan een oplossing gewerkt.

Dan fridag had ik chemo. En deze kwam flink aan. Ze worden per chemo zwaarder. Ik hang meer boven het toilet dan dat ik iets anders doe.

Maandag toch maar naar mijn werk. Ik zou wel zien waar het eindigde.
Dan begaf mijn trouwe gele auto het ook nog eens en die auto is done. Dus moest ik maandag ook nog eens op zoek naar een andere auto.

Hier in de US is het heel gebruikelijk om een auto op betaling te kopen maar daar wil ik niks van weten. Dus op zoek naar iets betrouwbaars dat ook nog eens in mijn cash budget valt. Een budget dat ook eigenlijk voor heel andere dingen was bedoelt. Maar dat schijnt de story of mij life te zijn.

Gelukkig loop ik tegen een auto aan van een leraar van de school in het dorp waar ik werk. De auto gaat naar de plaatstelijke garage die hem nakijkt en mij verzekerd dat de motor and transmission dik in orde zijn.

We betalen de auto en dan moet ie geregisteerd worden. Mijn rijbewijs heeft nog de oude immigratie expiration date on it en die konden ze niet gebruiken. BS uiteraard want mijn rijbewijs is gewoon geldig en 2 maanden geleden was ik bij dezelfde DMV met het zelfde rijbewijs om mijn registratie te verlengen en toen had dezelfde lady er geen problem mee. Nou dan zetten we de auto toch op Kevins naam. maar omdat ik al de achterkant van de titel had getekend kon dit dus niet.

Dus gaan kevin en ik samen naar de DMV die open zou zijn tot 6.45pm volgens internet. Kevin vertrekt een uur eerder van zijn werk om er om 6 uur te zijn en dan blijkt de deur gesloten te zijn en de DMV om 4.45 al gesloten te zijn.GRRRRR
Fridag gaat kevin 2 uur later naar zijn werk om het nog eens te proberen en weer lukt het niet want ik heb de title getekend en nu kunnen we die auto niet in zijn naam zetten. De oude eigenaar moet nu een nieuwe titel aan vragen. De naam door strepen mag namelijk niet. Je zou er moord neigingen van krijgen geloof mij.

Dus via internet hebben we nu een nieuwe titel aangevraagd die de oude eigenaar dan hopelijk snel ontvangt. Hij werkte overigens goed mee.

Ik heb dus een Chevy trailblazer gekocht. die er zo uit ziet.

 Stoer he.. nou ja voor Nederlandse begrippen dan, hier is het gewoon een kleine SUV. Hij is ver van nieuw en heeft wat roest aan de achter klep. Maar dat is hier in NY state natuurlijk nogal snel met al dat zout. Het gaat mij in elk geval de berg op helpen voortaan. Ondanks dat ik mijn aveo een fijne auto vond is ie waard niks in de sneeuw.  Hij is ook wat ouder dan mijn auto was. Maar goed het is niet anders. Ik heb ziekenhuis rekeningen die elke imagination te boven gaan. En ik ga mij dus neit in de schulden steken voor een auto.

Omdat ik echt niet zonder auto kan heb ik deze week die van Aleysha. Zij kan de auto van haar vriendje lenen die nog een tweede auto had. Zonder auto is niet ete doen. Ik ben op mijn werk in 1 store en moet dan naar de andere en zonder auto gaat dat wat lasting met 36 mile tussen de 2 stores. En als ik s'middag uitgeblust ben dan wil ik naar huis en zonder auto moet ik dan op Kevin wachten of aleysha of Shirley. Dat resulteerde deze week in 2 diensten van 6 am tot 6pm en dat houd ik niet vol. Ik kan veel maar dat dan weer niet. Buiten het feit dat dit dus mijn eerste week na chemo is wat altijd de beroerdste is. Dan begint deze week ook het bloed prik circus weer en moet ik tussen de bedrijven door ook nog effe naar het ziekenhuis. Maar na de komende week raak ik mijn oude store kwijt dus dan wordt het wat rustiger

Je zou ook denken dat ik inmiddels een top figuurtje zou krijgen want ik heb letterlijk van fridag tot deze fridag geen enkele maaltijd binnen weten te houden. Maar of de weegschaal is stuk of ik ben gewoon 1 kilo aangekomen. Vraag mij niet hoe...

In de nieuwe store ben ook al aan een hiring spre begonnen. Er wordt namelijk in die store gestolen bij het leven. En na 2 weken heb ik al een vrij goed idee van wie er allemaal op zeeer korte termijn gaan vertrekken. Ik kan beter tellen wie ik over ga houden.

Een van de medewerkers is ook nog eens het vriendje van een dochter andere college die in een oude store van mij werkt en hij heeft deze week al 2 schriftelijke waarschuwingen gehad en de eerst volgende betekend een JTB the. (Jas Tas Bali)
Die gooser heeft ook die dochter zwanger gemaakt en dat grietje heeft al 2 kinderen. Ze is ook al 22 jaar. Die kinderen is ze ook al weer kwijt geraakt. Wat mij overigens niet verbaasd.

Mij verbaasd inmiddels weinig meer.

En wat die gasten allemaal niet doen in de toko. Ongelooflijk. Een uitdrukking hier is " he is going to have a cow, als je iets erg rots tegen je baas moet vertellen. Nou bijna elke dag was ik aan de telefoon en mijn baas heeft vast een stal vol met Cows. En sommige mededelingen waren echt niet funny.
Er moet flink met de bezem door en daar ben ik dus volop mee bezig.

De nieuwe person die de oude manager nog net aangemonen had en er dus al 9 dagen werkt was gister al een no call no show. Ik hoop dat ie een vreselijk goed excuse heeft want anders is ook een JTB je. Rauwig ben ik er niet om want hij is dommer dan een doos stenen. Ik snap niet dat men hem aangenomen heeft.

Voordeel van al deze werk perikelen is wel dat ik deze week weinig tijd had om mezelf zielig te vinden. En dat gaat deze week niet anders worden.

In beide store heb ik inventory dus wie weet wat voor ellende daar uit voort komt. In mijn oude store ben ik niet bang maar de nieuwe houd ik mijn hart vast.

Morgen is het pasen en wij hebben maar 1 paas dag. Maandag is gewoon maandag.

Soms

Mensen hebben vaak moeite wat ze tegen je "moeten" zeggen als je Kanker hebt. Voor sommige is zelfs het woord al iets dat besmettelijk klinkt.

Je krijgt vaak goed bedoelde adviezen waar je werkelijk geen kant mee op kan. Ook denkt men vaak dat je graag ALLE ervaringen van iedereen wil horen.

Ook zijn er veel mensen die denken dat kanker ook een definitief dood vonnis betekend.

En ja voor sommige mensen zal is deze ziekte uiteindelijk dodelijk zijn, geen twijfel over. Maar kanker betekend niet automatische dat je binnen afzienbare tijd dood gaat. Ik was namelijk van plan om nog effe mee te gaan. Al kan niemand in de toekomst kijken en zijn er geen guaranties, dat besef ik heel erg goed. En de angst dat het inderdaad slecht zal aflopen zit echt wel tussen mijn oren. Hoe hard ik ook probeer om zo niet te denken.

Ik krijg ook regelmatig de vraag hoe je zoiets nu verwerkt of hoe je daar nu mee om moet gaan. Antwoord is vrij simple.Hele eerlijke vraag trouwens.  Ik heb geen idee.

Toen ik 1,5 jaar geleden ziek werd was het plan al snel duidelijk, chemo, operatie en klaar. Ik had er alle vertrouwen in dat dit het scenario was. Maar al snel bleek dit scenario niet erg uit te komen.

Mijn eerste 3 chemo's deden nagenoeg niks, dus nieuw plan andere chemo en 5. Dit deed wel zijn werk. Maar tegelijker tijd kwam er dat nieuwe plekje te voor schijn. Geen uitzaaiing maar een nieuw primaire plekje en kwaadaardig.

Toen viel voor mij effe de wereld onder mijn voeten vandaan en had ik een tijdje geen idee wat ik er nu mee aan moest. Waar gaat dit in vredenaam eindigen?

Het nieuwe plekje is in de lever. En net als borst kanker is uitgezaaide lever kanker ongeneeslijk. Nou die hakt er in hoor. Er zijn bij mij geen uitzaaiingen gevonden, maar ook hier geen garanties.

Inmiddels ga ik nergens meer vanuit. Hoe je dit verwerkt? Ik probeer het dag bij dag te nemen. Chemo naar volgende chemo. Soms, heel soms slaat de angst je toch echt wel om je hart hoor en kan ik enorm in paniek raken. In mezelf uiteraard. Een soort tornado in mijn hoofd en dat duurt soms een dag of wat voor de storm geluwd is.

Het leven gaat door en je moet door, geen keuze. Ik kan alleen maar door gaan met behandelen en er het beste van hopen.Ik kan nergens iets aan veranderen. Dat bedoel ik nou met de regie in je Eigen leven beetje kwijt zijn.

Soms weet ik zelf niet hoe ik op iets moet reageren dus laat staan de mensen om mij heen. Ik snap dat best. Toch wil effe kwijt wat niet zulke goeie iedeen zijn om tegen iemand te zeggen met kanker.

Arme arme jij met zo'n zielig puppy face

Ik hoef ook niet een opsomming van alle mensen die je kent en die ook kanker hebben en ik hoef ook niet te weten hoeveel daarvan de "strijd" hebben verloren.

Oh je ziet er nog goed uit hoor.. Kom op zeg, lieg alsjeblieft niet, Kaal, donkere wallen onder je ogen, gele vlekken en blauwe lippen en half opgeblazen. Maar ik zie er goed uit...? Ik heb een Spiegel hoor

Ik wil al helemaal niet horen over de nieuwste wacky treatment, chemo vrij, en puur natuur die wonderen heeft gedaan bij de overbuurman van de tante van je schoonmoeder.

Dat God met iedereen een plan heeft en alles gebeurd voor een reden, daar word ik wild van.

Ik hoef ook niet te ongevraagd advise over wat jij zou doen als je in mijn schoenen zou staan. Dat doe je namelijk niet en ben daar blij om.

Ook hoef ik niet te weten wat de oorzaak is, slecht eten, cigaretten rook, of de vet luchten van McDonald's. Ja echt...

Ook het feit dat Lance Armstron genezen is van stage 4 kanker kan mij niet gerust stellen.

Of, hey leef bij het moment, sterk zijn, terug vechten, kin up, een positieve instelling is alles.

Ook hoef ik geen voedings adviezen, ik hoef niet te horen dat suiker mijn kanker cellen voed, dat ik kilo's turmeric moet eten en veel citroenen.

Ik hoef ook niet te horen dat chemo niet de oplossing is maar alleen gegeven wordt omdat de pharmaseutische industie geld wil verdienen. En dat er zat genezingen mogelijk zijn maar mensen dom worden gehouden omdat de regering mt de pharmaseutische insutrie onder 1 hoedje werkt.

Maar wat dan wel?

Nou ben gewoon open en eerlijk. vraag hoe het met iemand is, en verwacht dan ook een antwoord dat je misschien liever niet hoort.

Als je aanbied of je iets kan doen voor iemand ben dan ook bereid iets te doen.

Bemoeder niet. ik kan zelf heel goed beslissen wat ik wel en niet aankan. Laat iemand die keuze.

Een goed voorbeeld. Shirley werkt voor dezelfde werkgever als ik. Haar manager ken ik eigenlijk nog niet zo lang en niet zo goed.
Ze stuurt mij regelmatig een mailtje op het werk in de trend van : hey mama how are you doing en hey you have chemo next week and Shirley is on vacation, If you need anything let me know. de ochtend van de chemo belt ze me en zegt, Hey do you need anyone to drive you. or do you need anything. I can leave here, just let me know.

Gewoon simple en zo lief...

Tussen door nog even ziek zijn

Soms heb ik het gevoel een beetje een dubbel leven te leven. Je bent ziek maar het gewone leven staat uiteraard ook niet stil. Ziek zijn betekend niet op de bank zitten en alles gaat verder van zelf.
De afwas moet gedaan worden, rekening betaald, auto gerepareerd, kat naar de dieren arts, was draaien, eten koken, experience projecten uit je koelkast verwijderen, boodschappen etc etc etc.

Daar bij gaan wij beide ook nog elke dag naar ons werk. Dat moet dan ook nog he.

Daarnaast dan ook nog doctors bezoekjes en ziekenhuis bezoekjes. Bloed prikken elke week of 2x als die suf trutten mijn bloed "kwijt"raken.

Als die drukte maakt het voor mij werkbaar. Ik heb mijn volle aandacht nodig bij mijn werk en de koelkast vult zich hier ook niet zonder mijn input.

Dan ben je druk bezig met iets en denk je even niet aan ziek zijn. Dan ineens halverwege de dag overvalt het je weer. Zo rond het middag uur als mijn energie complete uitgeblust is schiet het mij weer te binnen: oh ja ik ben ziek. Het is eigenlijk nooit lang uit mijn gedachten. Je gaat op je werk naar toilet en in de Spiegel staart de sjaal om mijn hoofd mij aan. Iemand vraagt hoe het met je gaat. Ik ruik de pizza en moet rennen om de toilet te halen.

Mensen om mij heen vergeten ook regelmatig dat je ziek bent. De mensen in mijn Eigen store kennen mij niet anders dan geen haar hebben. Sommige collega's van andere stores kennen mij nog wel van voorheen en op de meeting zie ik dan die blikken.

Sinds kort heb ik een nieuwe super visor en daar werd ik al snel een beetje appelig van. Antonia are you ok, Antonia are you sure you can do this, it's not to much..Lief bedoelt maar het werkt op mijn zenuwen. Dus van morgen aan de telefoon weer zoo'n riedel. Ik hoop dat ik hem nu toch vriendelijk aan zijn verstand gepeuterd heb dat als iets me te veel word, IK heb dat zal vertellen.

Ook word er achter mijn rug geneuzeld, Big boss vraagt Shirley how is mam doing. You let me know it she is not ok right? En aan mijn assistant manager vraagt big boss, Is Antonia doing ok you think? You make sure you call me if she is doing to much. Uh wat is er mis met het aan MIJ vragen...?

Allemaal lief bedoelt maar het werkt op mijn zenuwen.

Ik probeer toekomst gedachten zoveel mogelijk in de toekomst te laten. En nergens van uit gaan. Maar dat is een stuk makkelijk dan gezegd dan gedaan. Zo kan je druk met een computer zijn die in de "AntoniaPisOf"  mode is. Kreng doet niet wat ik wil. En ineens zonder enige waarschuwing spoken er van die rot gedachten door mijn hoofd. Dat hopeloze gevoel van niet de regie hebben in mijn Eigen leven.

Dat het altijd als een soort donkere wolk boven me hangt en ik niet weet wanneer het gaat regenen.

Ik kan er enorm sjachrijnig van worden wat dan vaak ook afgereageerd op wordt op de eerste de beste die ik tegen kom.
Of het feit dat ik gewoon geen energy heb in niks. Niet in huishouden, niet in hobbies, of al helemaal niet ergens naar toe gaan. Dan voel ik me ook weer schuldig want wie wil nou niet met je dochter naar de mall, of met je man ergens heen.
Mijn dagelijkse plannen vallen meestal halverwege de dag uit elkaar.

Wat me deze dagen wel het meeste irriteerd is sommige mensen om mij heen. 2 weken zeiken over een neus verkoudheid, vergt enorm veel inhoudings vermogen om niet verschikkelijk deze person "a piece of my mind" te geven. Helemaal als ze er dan ook nog bij vermelden dat de verkoud nu zo slecht uit komt..
Je zal maar medewerksters hebben die zich ziek melden voor heart burn. (maagzuur). Het is maar goed dat het niet mijn store was want die person zou mij tirade tot in lengte van dagen heugen.

Nou ben ik misschien wel een harde maar sommige mensen zijn ook echt niks gewent. Ik ben nooit zo goed tegen dit gedramatiseerde gemekker gekunt, maar nu helemaal niet. Sorry als ik nu iemand op de tenen trap maar boven aan deze side, aan de rechter kant zit een kruisje. klik er op en opgelost.

Vandaag was het weer een bloed prik dagje. Op mijn werk vandaag had ik al te doen met wat mensen die vanmorgen hun stupid pills hadden genomen en mijn computer was in die "PisAntoniaOff" mode.
Ik was dus op zijn zacht gezegd in een wat minder goed humeur. Buiten was het weer eens vreselijk koud en ik loop rillend het ziekenhuis in. Daar meld ik mij op de blood prik afdeling. En dan typed ze mijn naam in en nog een keer en mijn geboorte datum en mijn social en NOG kan men mij niet vinden. Ik leg weer uit dat ik een patient ben van Faxton en niet in dit ziekenhuis maar dat ik hier mag blood prikken op het lab zodat ik niet elke week een uur hoef te rijden voor dit.
Ze kijkt mij werkelijk aan alsof ik haar net vertel dat ik van Mars kom.

Ik heb er geeen geduld voor vandaag. Ik pak een stuk papier en kalk mijn naam en telefoon nummer er op. Ik vertel haar in minder vriendelijke bewoording dat ze me morgen maar moet bellen als ze me gevonden heeft. Ajuus..Ze zit waarschijnlijk nu nog in het niets te staren. Morgen duikt ze vast onder het buro als ze me ziet aan komen.

Het is namelijk niet de eerste keer. Op een of andere manier hebben wij een familiar iets met verdwijnen uit computers. Jammer dat de belasting dienst nu de enige is die daar nooit last van schijnt te hebben.