Rough week

Deze week was niet makkelijk. Afgelopen donderdag zou mijn zoontje 21 jaar geworden zijn. Helaas geen feestdag voor my. Ik blijf het erg moeilijk hebben die week. De periode van zijn ziek zijn en overlijden spookt heel de dag door je hoofd en de tranen komen op de meest ongelukkige momenten.

Soms heb je gewoon het gevoel dat je zou willen schreeuwen.  Al doe je dat uiteraard niet. Je blijft jezelf af vragen hoe het zou zijn als hij er nog zou zijn. Wat zou hij doen, hoe zou hij er uit zien nu, hoe zou het zijn om ook een zoon te hebben. Het feit dat je nooit zal weten wat voor jongen het nu zou zijn blijft me steken. Dat je je Eigen kind niet kent. Ik kan het niet zo goed beschrijven.

Niet alleen overdag spookt het in mijn hoofd maar ook als je slaapt. Kevin heeft blauwe plekken van mijn geschop in mijn slaap. Want de nachtmerries zijn er te vaak.

Ik ben altijd blij als deze week over is en ik het hopelijk weer een beetje van mij af kan zetten en mij kan focussen op het leven. Maar geloof mij, dat is vreselijk moeilijk.

Ik werk sinds april van afgelopen jaar bij een groot benzine station. Ze bezitten veel stations. Toen ik daar solliciteerde was er geen managers position beschikbaar. The afspraak was dat ik als assistant zou gaan werken in een groot station. Ik kon op die manier het bedrijf leren kennen en zij mij. Zodra er een positive beschikbaar kwam zou ik die krijgen. Ook was er mij een guaranteed 40 uur beloofd.

De zomer maanden ging dat prima. Maar in October kreeg ik een andere manager. Eentje die je naar de maan zou moeten sturen. Winter is altijd rustiger en te veel personeel en ik kwam never aan de 40 uur. Ook besloot men om een aantal staions te sluiten. Dat resulteerd in het feit dat men nu die managers ook ergens moet plaatsten. Sommige accepteren een positie als een assistant. Maar je begrijpt dat die dus eerder in aanmerking komen voor een manager positie dan ik. Ze werken er langer. Met andere woorden er zijn x wachtende voor mij.

De relatie met de manager die ik had was ronduit vreselijk. Hij is alleen geintresseerd in cijfers en zichzelf en niet in mensen. Meng daar het ingrediend dom in en je hebt een recept voor disaster.

Hij moest dus werken met 2 mensen in de store die allebei store managers zijn geweest en er absoluut meer kaas van hebben gegeten dan hij. Er was ook een shift leader die meer wist dan hij.

Het resulteerde in diverse situaties waarbij de supervisor er aan te pas moest komen. Zonder een erg bevredigend resultaat. Helaas is zij ook niet de meest veel verstandige person. Hoe dergelijke mensen in die posities komen is mij soms een raadsel.

Ik was in deze plek ook niet de enige met dit porbleem maar zo'n beetje iedereen. Alleen ben ik degene die haar mond niet kan houden. Je baan behouden is bij vele een must uiteraard en maakt mensen bang om de mond open te doen.

Een paar weken geleden had ik mijn review. Niks maar dan ook niks negatiefs. Als je mijn review leest dan krijg ik zelf hoogmoedswaanzin. Ik schijn geweldig te zijn. Al help mij dat geen steek.

Nu had mij supervisor al eens eerder geopperd om naar een andere store te gaan wat ik altijd pertinent geweigerd had. Maar nu werd het dus geen vraag meer maar een beslissing waar ik geen zeggenschap in had.

Dit station heeft dus een manager die hulp nodig heeft. Yep das duidelijk.. Maar deze plek is ook erg rustig. Ik snap niet waar hij hulp voor nodig heeft want met dit volume kan je deze tent runnen met 2 fingers in je neus.

Hij heeft ook personeel ploblemen. Lees hij zat al krap en ineens verdwijnen er 2 personen zonder opzeggen uiteraard. Wat hier heel normal is overigens.

Nu ineens mag ik 6 dagen per week werken. Mandatory over time noemen ze dat. Ik krijg dan een beetje de kriebels. Als ik mijn beloofde 40 uur wil dan is niemand thuis maar nu is het weer het bedrijf dat iets nodig heeft en dan mag ik opspringen. Maar oke geen problem.

Op donderdag heeft hij het rooster voor deze week af. Ik heb donderdag vrij als enigste dag.
Ik maak dus afspraken. Mijn auto moet voor de jaarlijkse inspectie en ook ik moet voor mijn jaarlijkse inspectie.

Op zondag kom ik op het werk. Ja hoor, rooster complete veranderd. Nu heb ik op dinsdag vrij en donderdag een mid shift. Heel fijn want om op maandag je afspraken voor auto inspectie te verzetten is uiteraard onmogelijk. En een doctors afspraak verzetten van donderdag naar dinsdag ook.

Het is dat ik mijn paycheck niet kan missen maar oh wat ben ik klaar met dit bedrijf.

Mijn oude supervisor van mijn vorige werk is bezig om een groot benzine station te kopen. Ik hoop dat dit snel doorgaat. Een paar weken geleden was ik bij hem om hem te helpen met een belasting perikelen. Hij heeft in middels al een klein station gekocht wat hij zelf runt.
Ik kwam daar en het eerste wat hij zei. You are going to work for me again. Nou liever vandaag dan morgen. Hij is tenminste iemand die verstand van zaken heeft en ik heb altijd erg goed met hem overweg gekunt. Ik hoop van harte dat deze koop doorgaat.